شعرکوهستان(شعرهای حمید ثابتی) | ||
|
شب گرمي از شبا زنگ خونه كرد صدا بنده ي خدائي بود هديـه اش بـلائي بـود بزك چانه شكسته لاغر و ضعيف گـشته گــفتــم ايـــن گــوهر نــاياب كــجا يــافــــته اي گـــربــسوزد دل مــن كــــار مــرا ســـــاخـته اي گفت شب بود نديدم از كـسي اونـو خـريـدم گــفـتم ايــن حــــيوونـي تيــــمار مـــــيـــــخواد دكـــتر و دارو و غــمــــخـــــوار ميـــــخــــــواد شـــــب اول مــــگه اون گـــــذاشت بـــخـــوابـم بـــــا نــــگاه خـــسته اش مـــي داد جــــوابــــــم دكترو قصاب و مردم هركه ديد گـفت مي مــــيره پيش خود گفتم جون و فقط خداست كه مي گيره چــــــانه ي شــــكسته شــو بـــــا گــچ طبي بستم شـــير و آب و قاطـــي كردم به دهانــش ريـــختم هــــــرچــــه ايــــــام گــــــذشت بهــــــتر شــد خـــــوبتـــــر و قـــــوي تـــــر و چـــــاق تر شـد براي خـــــوردن شـــــير با چـــــه شتابي مي دويد شـــــيشه شـــــير رو لبـــــش بالا و پايين مي پريد
بــُـــزي جـــون خـيلي پـــزش عـــالي بـــــود هـميشــــــه تشــــت كــــــاهو خــــالي بـــود هــــركـــه مي ديــــد تعــــجب مــــي كـــرد دستها بر دهنش تب مــــي كـــرد بــــُـزك چـــــانــــه شــــكــــسته را بـــــيــن بـــــــُـزك لاغـــر و خــــــسته هــــست ايــن بـــله بــــزغـــــالـه ي خــــــسته ايــــــن است بـــــــزك چانه شکسته ايــــــــــن است مي بـــــــيني حـــــالا چــــــه زيبــــــا و تـكـه مي بــــــيني قـــــشنــگـــه و بــــــا نمــــــــكه
ايــــــن و ميگــــــــن مـــــــهربوني ســــــاده ايــــــن و ميگــــــــن كـــار عـــــشــق و اراده بــــا محـــبت نيمـــــه جـــــون ، جون مي گيره بــــا محـــبت هـــــر كــــه ســـــامون مي گيره بــــا محـــبت هـــمـــه دلــــــــها وا مــــــــيشه بــــا محـــبت زنـــــدگي زيبــــــــا مـــــــــيشه موضوعات مرتبط: 44- زاهد غافل، ، برچسبها: |
|